We zijn verheugd om "Uitverkocht volume 19" aan te kondigen, dat drie uur zeldzame Elvis-beelden live op 8mm-film bevat. We weten allemaal dat 8 mm-film niet perfect is, maar het was het medium van die tijd, en dankzij de inspanningen van fans kunnen we nu prachtige momenten uit zijn shows zien die anders voor altijd verloren zouden zijn gegaan.
1971 is in sommige opzichten nog steeds ondergedocumenteerd en onderschat, maar op dit boek hebben we beelden van 8 verschillende nachten in Vegas, die laten zien hoe fysiek en dynamisch hij was. Er zijn tal van coole momenten, waaronder Elvis die teddyberen weggooit tijdens dat nummer, of zich improviserend een weg baant door 'Jailhouse Rock'. Een andere zeldzaamheid op film is dat hij 'I John' zingt tijdens het intro van 'Polk Salad Annie'. Deze acht films, allemaal gedocumenteerd door dezelfde persoon, geven een heel goed inzicht in de optredens van Elvis destijds.
Elvis gaf enkele van zijn beste shows in Atlanta tijdens de tournees van de jaren 70, vanwege de opwinding van de fans daar. We hebben vier films van deze shows op deze release, en in elk daarvan is het duidelijk dat hij zich voelt als een vis in het water in Atlanta, en zijn interactie met de fans is onbetaalbaar (op een speelgoedhond rijden, enz.). Een van de hoogtepunten is een coole, funky 'Polk Salad Annie'. Er zijn ook Memphis-beelden, evenals twee lange films van één en dezelfde show, maar gefilmd vanuit verschillende hoeken (maak je eigen supermontage!)… Er zijn ook enkele van de laatste beelden van Elvis en Red West samen, die in het licht van het daaropvolgende schieten en de gebeurtenissen daarna zijn ontroerend om te zien. Je ziet ook dat Elvis zijn vader, Vernon, voorstelt. Zijn vrijgevigheid jegens het andere talent op het podium komt tot uiting wanneer hij The Stamps vraagt om een solo-optreden te doen.
Er zijn verschillende mooie close-ups, vooral in de latere beelden. December '76 was een terugkeer naar vorm, zoals blijkt uit de beelden op deze release. Hoogtepunten zijn een sterk 'Fairytale' en een dramatische knee-drop tijdens 'How Great Thou Art'. Er zijn ook beelden van de laatste tournee van juni '77, waaronder een fantastisch 'I Really Don't Want To Know'. Ondanks alles wat er op dat moment in zijn leven gebeurde, kon de man nog steeds ZINGEN. Uitstekende dingen.
